چارلز نيديش اهل نيويورك استاد ساز خود و حتي فراتر از يك كلارينتيست است. چارلز نيديش امروزه به عنوان يكي از بهترين هيپنوتيزم كنندگان موزيسين ها در حضور مردم توصيف مي شود. او مرتباُ به عنوان سوليست و همنواز در برنامه هاي موسيقي مجلسي ديده مي شود. او با گروههاي برجسته اي همچون اركستر سمفونيك سنت لوئيس، اركستر سمفونيك Minneapolis، اركستر مجلسي ارفيوس Orpheus،I Musici di Montreal، تافل موزيك (Tafelmusik)، گروه هندل/هايدن (Handel/Haydn)، فيلارمونيك رويال، فيلارمونيك Deutsches، اركستر سمفونيك MDR، اركستر سمفونيك Yomiuri، اركستر سمفونيك ملي تايوان ، جوليارد، Guarneri، برنتانو، آمريكا، مندلسون، كارمينا، كلورادو و كوارتت زهي كاواني همكاري زيادي داشته است.
بنجامين ديويد گودمن (Benjamin David Goodman) موسيقيدان آمريكايي جاز، نوازنده كلارينت، ملقب به “پادشاه سوئينگ”، “بنيانگذار كلارينت” و “استاد بزرگ”، در اواسط دهه ۱۹۳۰ گودمن يكي از مشهورترين گروههاي موسيقي آمريكا را سرپرستي مي كرد. كنسرت سال ۱۹۳۸ او در تالار كارنگي نيويورك توسط منتقد بروس ادر (Bruce Eder) چنين توصيف شد: “يكي از با اهميت ترين و محبوب ترين كنسرتهاي جاز در تاريخ اين موسيقي”. گروه گودمن حرفه خود را با عنوان موسيقي سبك جاز آغاز نمودند، او همچنين گروههاي زيادي را سرپرستي نمود. وي تا پايان عمرش به اجراي موسيقي ادامه داد و علاقه اش به موسيقي كلاسيك را نيز وسعت بخشيد.
جك برايمر (Jack Brymer) كلارينت نوازي بود كه سبك آرامش بخش نوازندگي و تُن آرام او الهام بخش يك نسل از نوازندگان پس از جنگ بود. همانطور كه بسياري از موسيقيدان ها پس از شنيدن فلوت نوازي جيمز گالوي تصميم به نواختن فلوت كردند، تنوع و شكوه نوازندگي برايمر نيز كلارينت را براي انگليسي ها جذاب تر از ويولون ساخت.
تك نوازي با بيش از ۱۰۰ اركستر، نوازندي اي چيره دست، هنرمندي بزرگ در عرصه موسيقي مجلسي و هنرمند مبتكر سبك جاز. ذوق هنري، نوازندگي و جاذبه بالاي شخصيت استولزمن باعث رسيدن او به قله هاي بلند موفقيت بين المللي شد و او را به يكي ازهنرمندان موفق موسيقي در عصر حاضر تبديل كرده؛ استولزمن منتقدين و شنوندگان آثار خود را با اجراي زيباي انواع موسيقي مجذوب خود كرده است.